Pastel de bacalao

Esta receita é moi similar á dos pasteis de verdura. Foi unha receita improvisada para reciclar dous trozos de bacalao que me quedaran dunha comida anterior.

Masa base (neste caso tamén é comprada)
2 ovos
1 cebola
1/2 vaso de nata líquida
Bacalao

Desmigajar o bacalao (xa estaba cociñado). Bater os ovos. Untar o molde cun pouco de aceite ou mantequilla, poñer a masa como base. Mesturar o bacalao, os ovos e a nata. Encher o molde e meter todo ó forno ata que o ovo esté totalmente cuallado.

Pasteles de verduras

Masa base (neste caso comprei obleas para empanadillas)
2 ovos
Puerro
Cebola
Pemento verde
Pemento vermello
Zanahoria
Sal
1/2 vaso de nata líquida

Trocear a verdura e saltear na sartén. Bater os ovos. Untar os moldes con un pouco de aceite ou mantequilla, poñer a masa como base. Mesturar as verduras, os ovos e a nata. Encher o molde e meter todo ó forno ata que o ovo esté totalmente cuallado.

Rosquillas de Cazorla

Chámanse rosquillas de Cazorla porque a receita deulla á miña nai unha señora de Cazorla. Desde que as fixemos por primeira vez con esta señora, na miña casa chámanse así e teñen bastante éxito.

15 cucharadas de leite
3 ovos
1 sobre e medio de levadura en polvo
15 cucharadas de aceite oliva
15 cucharadas de anis
15 cucharadas de azúcar
fariña
unha pel de laranxa

Poñer a pel de laranxa nunha sarten ó lume co aceite ata que empece a fritir. Sacar do lume e deixar que se enfríe totalmente.
Separar as claras das xemas e subir as claras a punto de neve. Mesturar os ingredientes seguindo esta orde: claras > xemas batidas > azúcar > aceite > anis > leite > levadura > fariña (a que admita a mestura para poder traballala despois).
Cando a masa xa teña unha textura homoxénea, darlle forma. Para esto é mellor untar un pouco as mans con aceite, así non se pega. Fritir en abundante aceite. Unha vez fritas deixar que se lles quite o exceso de aceite sobre un papel de cociña.
Para conservar, meter nun bote ou nunha caixa de lata envoltas nunha servilleta ou papel de cociña.

Muffins albinos de arandos / Muffins albinos de chocolate

2 tazas de fariña
1/3 taza de azúcar blanco
1/3 taza azúcar moreno
2 cucharadas de levadura
1/2 cucharada de sal
2/3 taza de leite
115 g de mantequilla
2 ovos
1 cucharadiña de vainilla líquida
Perlas de chocolate
Arandos

Esta receita está collida de Directo al Paladar.
Mesturamos primeiro os ingredientes secos: fariña, azúcar, sal e levadura. Por outra parte mesturamos os líquidos: ovos, leite, mantequilla e a vainilla. Hai que mesturar ata que estén ben ligados.
Facemos un volcan no centro dos ingredientes secos e metemos alí a mestura líquida. Remexendo o conxunto o xusto para que todo quede integrado, pero sen bater en exceso.

Separamos en dous recipientes e nun engadimos as pepitas de chocolate e no outro os arandos.

Untamos os moldes e poñémoslles masa ata a metade. Metemos no forno.

Lisboa: un "ponto final" con moi bo sabor de boca

Recen chegada de Lisboa, apeteceme escribir en Boas Migas sobre un restaurante que me deixou moi bo sabor de boca. Despois duns días de viaxe por Portugal e pola súa capital, despedímonos de Lisboa e dos lisboetas que nos acolleron cunha cea nun restaurante cunha ubicación privilexiada.
Ponto final é un nome do máis axeitado. Para chegar alí, colles un barco na estación de Cais do Sodré. Cando aínda estás contendo a respiración polo punto de vista privilexiado e intentando identificar os monumentos da cidade que se deixa do outro lado do río, xa estás na outra beira do Tejo, en Cacilhas. Empezas a camiñar cara a dereita pola beira do río, alonxándote da civilización e adentrándote nun peirao en horas baixas ou semi-abandonado. Despois de facer varias curvas desfrutando do perfil da cidade desde a outra beira, aparece un restaurante. Pouco máis adiante e xa na fin do peirao está o Ponto Final.
Coa noite tan temperada que facía, ceamos na terraza, coas olas batendo ós nosos pes. Como é un blog de cociña direi que comemos entre outras cousas: Arroz com Tamboril, Pataniscas de Bacallau e Sericá. Ceamos moi ben, pero o verdadeiramente espectacular do restaurante é desfrutar desa terraza con vistas ao waterfront de Lisboa.
Despois de cear, de novo o percorrido cara ó barco, neste caso, rodeados pola penumbra e nunha calurosa noite do mes de maio. Desandar o camiño polo percorrer retorcido do peirao ata chegar ó embarcadoiro. Embarcar... e outra vez conter a respiración desexando que o barco se desvíe da liña recta ó cruzar e demore a viaxe uns minutos máis. Para min foi un Ponto Final perfecto á estancia en Lisboa.

Ponto Final Restaurante

Cais do Ginjal, 72

Cacilhas 2800-284 Almada

Telf. 212760743

Para opinións máis precisas deixo o link a Tripadvisor.

Lasaña de verduras diferente

Webos Fritos é outro dos blogs que leo habitualmente, e esta receita que teñen posta na categoría de "recetas para sorprender", a min sorprendeume de verdade pola súa orixinalidade. E así pasaron varios meses ata que atopei a ocasión propicia para poñerme mans á obra. Unha cea con dúas convidadas especiais que sabía que se sorprenderían con esta presentación.

Placas de lasaña (eu utilicei as precocidas, que tiña o tempo xusto)

Tagliatelle de colores (eu utilicei tallarines e espaguetis, cousas da vida...)

Sal

Unha xema de ovo

Bonito fresco

Pementa

Pementos verdes, vermellos e amarelos

Zanahoria

Cebola morada

Calabacín

Aceite

Azúcar

Queixo provolone

Cocer a pasta. Bater a xema de ovo. Poñer as placas de lasaña unha xunto a outra ata o tamaño dos tallaríns/espaguetis (a min coincidiume facer 3 placas á vez). Pintar as placas con ovo. Ir pegando un a un (si, un a un) os espaguetis/tallaríns nas placas de lasaña. Aquí é cando pensas: "ónde me metín, non acabo nunca", pero unha vez que se lle colle o truco vai rapidísimo. Cortar as partes sobrantes de tallaríns e separar as placas de lasaña. Volver a pintar con ovo por riba con coidado de non mover moito o "mosaico" e reservalos. Eu solo "customicei" a capa de arriba da lasaña.

Cortar a verdura.

Preparar os ingredientes por separado. Eu fíxeno da seguinte forma:

-Calabacín e pemento verde: asados no forno sobre unha bandexa ben untada de aceite

-Zanahoria, pementos vermellos e amarelos: cocidos ó vapor pero deixándoos un pouco crús

-Cebola: caramelizala nunha sarten a lume baixiño e cunha cucharada de azúcar

-Bonito: picar en dados moi pequeniños, poñerlle sal e unha pouca pementa. Fritir un pouco nunha sarten co lume moi alto para que non perda a xugosidade.

Poñer unha placa de lasaña no fondo dunha bandexa untada con aceite de oliva. Ir poñendo ingredientes por capas neste orde: calabacín, pemento (verde, vermello e amarelo), zanahoria, queixo provolone, bonito, cebola, queixo provolone e por último cubrir coa tapa customizada da lasaña. As capas de queixo foron bastante sutís, para non sorecargar.

Meter no forno un anaco ata que o queixo esté fundido e os ingredientes que enfriaron volvan a ter calor. Manter no forno a lume baixo ata o momento de servila. Parece moi complicada, pero merece a pena. Non me esperaba un sabor tan rico...

Co vistosa que é e co ben que sabe, a partir de ahora, vouna convertir na miña especialidade! ;)

A receita orixinal é perfecta e preciosa, pero como eu o fixen con algo de presa e non atopei tagliatelle das cores axeitada, pois improvisei. Ademáis adaptei os ingredientes un pouco. Pero para as que se sorprenderon coa miña presentación, que vexan a orixinal onde ademáis se detalla máis o proceso: Lasaña Wally.